در محضر استاد
اگر معلوم شد سرّ نهضت حضرت سالار شهیدان چیست، آن‌گاه معلوم می‌شود که چرا اصرار دارند که ما برای حضرت گریه کنیم. این روایت از امام صادق(سلام الله علیه) بود، وقتی صبحی در محضر امام صادق(سلام الله علیه) نام مبارک سیدالشهداء برده می‌شد «لم یر متبسماً فی ذلک الیوم»[1] تا آخر آن روز دیگر حضرت لبخند نداشت. ناله و اشک برای حسین‌بن‌علی(علیهما السلام) این است که هر جا هستید محافل را گرامی بدارید، مقداری در این ایام برای ابدمان ذخیره تهیه کنیم. در هر روستا و شهری حسینیه‌ها را پر از جمعیت کنیم و برای حسین‌بن‌علی(علیهما السلام) ناله کنیم، چون هر برکت و شرفی نصیب کشور اسلام شده است، به برکت کربلا بود و این خوی شهادت در انسان شهامت می‌آفریند.
لذا امیر المؤمنین(علیه السلام) به حسین‌بن‌علی(علیهما السلام) می‌فرماید تو مایه ریزش اشک هر مؤمنی و آن قدر ثوابی که برای زیارت حسین‌بن‌علی(علیهما السلام) آمده است، برای سایر ائمه نیامده، با اینکه اینها یک نورند. ائمه علیهم السلام فرمودند بروید زیارت کنید و اگر زیارت حضوری میسر نشد این زیارت عاشورا را بخوانید، مبادا روزی بر ما بگذرد که به یاد حضرت نباشیم. صبح که از منزل در آمدید و وارد صحن حیات شدید، رو به قبله بایستید و سه بار بگویید «السلام علیک یا أبا عبدالله، السلام علیک یا أبا عبدالله، السلام علیک یا أبا عبدالله و رحمة الله و برکاته»[2] این دستورالعمل ماست.
در همین زیارت‌ها می‌خوانیم «اِنّی سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ»[3] چقدر این زیارت آموزنده است. در این زیارت عاشورا عرض می‌کنیم حسینا، با هر که تو می‌جنگی، ما می‌جنگیم و با هر که تو می‌سازی، ما می‌سازیم «اِنّی سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ» این دستور هر روز ماست. اینها را بخوانید و بگویید هر که تو با آنها در جنگی، ما با آنها واقعاً در جنگیم «اِنّی سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ وَوَلِی لِمَنْ والاکُمْ وَعَدُوٌّ لِمَنْ عاداکُمْ»
منبع: سلسله سخنرانی های «تحلیل قیام سالار شهیدان» آیت الله العظمی جوادی آملی
